روکش رنگی بدون لغزش می تواند محیط را زیبا کند، همچنین می تواند ایمنی تردد را افزایش دهد، که بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. ساخت و ساز در برخی از بخش های جاده نسبتا مرطوب، روش قبلی را نمی توان برای ساخت و ساز استفاده کرد، و تاثیر شرایط نامطلوب دمای آب باید در طول دوره مورد توجه قرار گیرد.
چسب های رنگی غیر لغزش روسازی در برخی از بخش های جاده نسبتا مرطوب و مرطوب با دمای بالا استفاده می شود. از آنجایی که لایه سطحی قابل تنفس نیست، آب انباشته شده در بستر و لایه پایه به دلیل گرادیان دما و رطوبت از طریق لایه سطحی خارج نمی شود. پایداری ضعیف آب، استحکام و صلبیت آن را کاهش می دهد و باعث آسیب به جاده می شود. به طور کلی، موادی با پایداری آب بهتر باید به عنوان لایه پایه روسازی رنگارنگ غیر لغزش، به ویژه بخش های خیس و مرطوب جاده انتخاب شوند. علاوه بر این، در بخش‌های خیس و بیش از حد خیس جاده با شرایط نامناسب هیدروژئولوژیکی، علاوه بر تقویت زهکشی بستر، می‌توان از اقدامات فنی مانند تثبیت آهک با دز پایین لایه بالایی خاک بستر یا افزودن بالشتک‌های دانه‌ای برای تصفیه استفاده کرد. برای بهبود دمای آب بستر
در مناطق یخ زده فصلی با عمق یخبندان زیاد، زمانی که خاک بستر جاده به راحتی خاک یخبندان است، باید خطرات ناشی از یخبندان و جوشیدن گل را در نظر گرفت. برای تعیین ضخامت کل روسازی، علاوه بر رعایت الزامات استحکام مکانیکی، باید الزامات ضخامت لایه ضد یخ را نیز برآورده کند تا از تجمع یخ ضخیم در سمت داخلی بستر جاده جلوگیری شود که منجر به یخ زدگی ناهموار می شود. خراشیدگی و ترک خوردگی سطح جاده هنگام استفاده از چسب های رنگارنگ ضد لغزش روسازی در ساخت و ساز جاده های مرطوب، باید به تأثیر شرایط نامطلوب دمای آب توجه کرد، در غیر این صورت تأثیر زیادی در استفاده بعدی از روسازی ضد لغزش خواهد داشت و حتی ممکن است عمر مفید آن را تحت تأثیر قرار دهد. .
