Carbon Nine Petroleum Resin یک رزین گرمانرم است که از تقسیم محصول جانبی تقطیر کربن نه گیاه اتیلن به مواد اولیه اصلی، پلیمریزاسیون رزین نفتی در حضور کاتالیزور، رزین نفتی یا کوپلیمریزاسیون آن با آلدئیدها، هیدروکربن‌های معطر و ترپن بدست می‌آید. جرم مولکولی آن به طور کلی کمتر از 2000 است، نقطه نرم شدن رزین نفتی کمتر از 150 است، این یک مایع چسبناک یا جامد ترموپلاستیک است. به دلیل نقطه نرم شدن کم و وزن مولکولی نسبتاً کوچک، رزین نفتی معمولاً به تنهایی به عنوان ماده استفاده نمی شود. از آنجایی که ساختار رزین نفتی کربن نه حاوی گروه های قطبی است، دارای مقاومت در برابر آب، مقاومت اسیدی و قلیایی، مقاومت در برابر آب و هوا و مقاومت در برابر پیری نور، رزین نفتی حلالیت خوب در حلال های آلی و سازگاری خوب با رزین های دیگر و همچنین دارای شکنندگی است. چسبندگی، چسبندگی و پلاستیسیته رزین نفت، و عمدتا در زمینه های پوشش، افزودنی های لاستیکی، افزودنی های کاغذ رزین نفت، جوهرها و چسب های رزین نفت استفاده می شود و تقاضای زیادی در بازار دارد.
ماده اولیه رزین نفتی ترک خورده کربن 9 کسر مخلوط پیچیده ای از بیش از 150 نوع جزء هیدروکربنی معطر با نقطه جوش در محدوده 240 بدون ترکیب ثابت، رزین نفت است و بسیار پراکنده است و نه. آسان برای جدا کردن از دیدگاه سنتز، رزین نفتی را می توان به دو دسته تقسیم کرد. یکی از انواع اجزای فعال قابل پلیمریزاسیون، مانند: استایرن و وینیل تولوئن، دی سیکلوپنتادین، رزین نفتی و غیره. نوع دیگری از اجزای غیرفعال مانند آلکیل بنزن و هیدروکربن های آروماتیک حلقه ذوب شده و غیره. رزین نفتی پس از تقطیر واکنش به عنوان حلال در طی پلیمریزاسیون عمل می کند. مواد خام کربن 9 عموماً حاوی حدود 50 درصد مونومرهای قابل پلیمریزاسیون هستند.
روش های رایج برای سنتز رزین های نفتی پلیمریزاسیون حرارتی، پلیمریزاسیون کاتالیزوری، رزین نفتی و پلیمریزاسیون رادیکال های آزاد می باشد. در میان بسیاری از خواص فیزیکی و شیمیایی رزین نفت، مهمترین آن نقطه نرم شدن و رنگ آن است. نقطه نرم شدن باید 50-140 درجه سانتیگراد، رنگ کمتر از l3، رزین نفتی و زرد روشن تا قهوه ای تیره باشد. روش پلیمریزاسیون کسر کربن نه تأثیر زیادی بر رنگ و نقطه نرم شدن رزین نفتی کربن نه دارد.
